เมืองของคุณสามารถรองรับคนได้กี่คน?

เมื่อเร็วๆ นี้ เฉิงตู หวู่ฮั่น เซินเจิ้น และเมืองอื่นๆ ได้เปิดตัวแผนผังที่ดินและอวกาศทีละแห่ง เนื่องจากนี่เป็นครั้งแรกที่ทุกท้องถิ่นได้เผยแพร่แผนในอนาคตหลังจาก “การปฏิบัติตามกฎระเบียบหลายประการ” ซึ่งดึงดูดความสนใจอย่างมากจากโลกภายนอก

ในอดีต แผนต่างๆ มักถูกเผยแพร่ไปทุกที่ แม้แต่ในช่วงเริ่มต้นภาคเรียนใหม่ ก็มีการออกแผนอย่างเข้มข้น ส่งผลให้แผนซับซ้อนมากขึ้น ข้อมูลที่ขัดแย้งกัน และฝ่ายบริหารดำเนินการได้ยาก ในปี 2019 จีนได้ออกความคิดเห็นหลายประการเกี่ยวกับการจัดตั้งระบบการวางแผนเชิงพื้นที่ที่ดินและกำกับดูแลการดำเนินการดังกล่าว โดยกำหนดให้มีการบูรณาการการวางแผนเชิงพื้นที่ เช่น การวางแผนพื้นที่หน้าที่หลัก การวางแผนการใช้ที่ดิน และการวางผังเมืองและชนบท ให้เป็นการวางแผนเชิงพื้นที่ที่ดินแบบครบวงจร และการดำเนินการ ของ "กฎเกณฑ์หลายประการในหนึ่งเดียว"

ไฮไลท์ของการวางแผนที่ดินและพื้นที่ที่เผยแพร่ทุกที่คืออะไร?

ตามร่างแผนแม่บทด้านที่ดินและอวกาศ (พ.ศ. 2563-2578) ที่ประกาศเมื่อเร็ว ๆ นี้ในเมืองเฉิงตู ผู้คนและเมืองจะถูกกำหนดโดยน้ำ ตามข้อจำกัดของความสามารถในการรองรับทรัพยากรน้ำ และความสามารถในการรองรับทรัพยากรและสิ่งแวดล้อม ได้มีการกำหนดว่าขนาดของประชากรถาวรจะถูกควบคุมไว้ที่ 24 ล้านคนในปี พ.ศ. 2578 โดยพิจารณาถึงความคล่องตัวของประชากรและความไม่แน่นอนของการพัฒนาประชากร การรักษาพยาบาล และสาธารณะ สิ่งอำนวยความสะดวกด้านบริการเช่นการศึกษาและการคมนาคมและโครงสร้างพื้นฐานของเทศบาล

ในการสำรวจสำมะโนประชากรแห่งชาติครั้งที่ 7 ประชากรผู้มีถิ่นที่อยู่ถาวรในเฉิงตูเกิน 20 ล้านคนเป็นครั้งแรก แตะ 20.938 ล้านคน เป็นเมืองที่สี่ที่มีประชากรอาศัยอยู่ถาวรมากกว่า 20 ล้านคน รองจากฉงชิ่ง เซี่ยงไฮ้ และปักกิ่ง

ในแผนดังกล่าว เมืองอื่นที่มีประชากรมากกว่า 20 ล้านคนในอนาคตคือเมืองกวางโจว ในช่วงต้นปี 2019 กวางโจวเป็นผู้นำในการออกผังที่ดินและพื้นที่โดยรวมของกวางโจว (ปี 2018-2035) ซึ่งเสนอว่าจำนวนประชากรผู้อยู่อาศัยถาวรในปี 2035 จะเป็น 20 ล้านคน และโครงสร้างพื้นฐานและสิ่งอำนวยความสะดวกสาธารณะจะได้รับการจัดสรรตาม ให้กับประชากรบริการจำนวน 25 ล้านคน

เมืองอื่นๆ อาจชะลอการเติบโตของจำนวนประชากรในอนาคต แผนดังกล่าวเพิ่งเปิดตัวโดยเซินเจิ้นแสดงให้เห็นว่าจะใช้ "เมืองหลวงแห่งนวัตกรรม ความเป็นผู้ประกอบการ และความคิดสร้างสรรค์ รวมถึงบ้านที่น่าอยู่และมีความสุขของเหอเหม่ย" เป็นวิสัยทัศน์เมืองสำหรับปี 2578 และเสนอว่าในปี 2578 ประชากรผู้อยู่อาศัยถาวรตามแผนจะ 19 ล้านคน จำนวนประชากรด้านการจัดการและบริการที่แท้จริงจะอยู่ที่ 23 ล้านคน และขนาดของที่ดินก่อสร้างจะถูกควบคุมภายใน 1,105 ตารางกิโลเมตร

ผลการสำรวจสำมะโนประชากรระดับชาติครั้งที่ 7 แสดงให้เห็นว่าประชากรผู้มีถิ่นที่อยู่ถาวรในเซินเจิ้นอยู่ที่ 17.5601 ล้านคน เพิ่มขึ้น 7.1361 ล้านคน เพิ่มขึ้น 68.46% และการเติบโตเฉลี่ยต่อปีที่ 5.35% เทียบกับ 10.424 ล้านคนในการสำรวจสำมะโนประชากรระดับชาติครั้งที่ 6 ในปี 2010

สาเหตุของการชะลอตัวของการเติบโตของประชากรในเซินเจิ้นในอนาคต หรือปัญหาเช่น “โรคเมืองใหญ่” ที่เกิดจากพื้นที่ขนาดใหญ่ของเมือง จะทำให้ความจุประชากรของเมืองใหญ่บางแห่งชะลอตัวลง นี่เป็นเรื่องจริงทั้งในปักกิ่งและเซี่ยงไฮ้

อู่ฮั่นเสนอว่าภายในปี 2578 เมืองนี้จะรองรับผู้อยู่อาศัยถาวรได้ 16.6 ล้านคน และจัดให้มีโครงสร้างพื้นฐานและสิ่งอำนวยความสะดวกด้านบริการสาธารณะตามจำนวนประชากรที่ให้บริการ 20 ล้านคน

“การปฏิบัติตามกฎระเบียบและการบูรณาการหลายด้าน” สะท้อนให้เห็นในแผนเหล่านี้ เฉิงตูเสนอให้ควบคุมขนาดของพื้นที่ก่อสร้างอย่างเข้มงวด ควบคุมความเข้มข้นของการพัฒนาที่ดินในภูมิภาคทั้งหมดอย่างสมเหตุสมผล และกำหนดแนวทางในการโอนศูนย์พัฒนาที่ดินจากตะวันออกไปทางใต้ กว่างโจวเสนอให้ควบคุมความเข้มข้นของการพัฒนาพื้นที่ที่ดินอย่างเคร่งครัด โดยมีพื้นที่ทางนิเวศน์และเกษตรกรรมไม่น้อยกว่าสองในสามของพื้นที่เมือง และพื้นที่ก่อสร้างในเมืองไม่เกินหนึ่งในสามของพื้นที่เมือง กำหนดขีดจำกัดสูงสุดของการใช้ทรัพยากรที่ดิน และควบคุมความเข้มข้นของการพัฒนาที่ดินและพื้นที่อย่างเข้มงวดภายใน 30% ของเขตเมือง อู่ฮั่นจะกำหนดเขตแดนการพัฒนาเมืองและล็อคพื้นที่เมือง พื้นที่สิ่งปลูกสร้างในเมืองและพื้นที่การพัฒนาเมืองและการก่อสร้างที่สามารถพัฒนาและใช้ประโยชน์ในช่วงระยะเวลาหนึ่งจะรวมอยู่ในขอบเขตการพัฒนาเมือง

ในเวลาเดียวกัน การวางผังเมืองส่วนกลางยังให้ความสำคัญกับรังสีและการขับเคลื่อนบทบาทของเมืองใจกลางเมืองในด้านเศรษฐกิจด้วย เฉิงตูเสนอที่จะส่งเสริมการพัฒนาที่มีการประสานงานในระดับภูมิภาค และร่วมกันสร้างเมืองเฉิงตู ฉงชิ่ง ระดับโลก เฉิงตูจะมีบทบาทสำคัญในการประสานงานและเป็นผู้นำการพัฒนาฉงชิ่ง และกลายเป็นแรงผลักดันใหม่สำหรับการพัฒนาที่มีการประสานงานของทั้งประเทศ

อู่ฮั่นเน้นย้ำว่าจะเสริมสร้างความร่วมมือทางอุตสาหกรรมและเครือข่ายการคมนาคมขนส่งระหว่างเขตมหานครอู่ฮั่นและการรวมตัวของเมือง เช่น ฉางซาและหนานชาง สร้างสรรค์นวัตกรรมการทำงานร่วมกันและธรรมาภิบาลร่วมทางนิเวศน์ และสร้างการรวมตัวกันในเมืองระดับโลกบริเวณตอนกลางของแม่น้ำแยงซี ให้ความสำคัญกับบทบาทผู้นำของอู่ฮั่นในแวดวงมณฑลและเมือง โดยมุ่งเน้นที่การสร้างรัศมี 80 กม. ของวงเวียนมหานครหวู่ฮั่น และพัฒนาเศรษฐกิจหลักและเศรษฐกิจศูนย์กลางรอบอุตสาหกรรมที่ได้เปรียบหลัก ๆ เช่น รถยนต์และชีวเวชศาสตร์

คุณลักษณะอีกประการหนึ่งของกฎเหล่านี้คือการส่งเสริมการจัดการวงจรชีวิตของการวางแผน และเสนอการกำหนดมาตรการควบคุม "สามบรรทัดควบคุม" เช่น เส้นคุ้มครองระบบนิเวศ พื้นที่เพาะปลูกขั้นพื้นฐานถาวร และขอบเขตการพัฒนาเมือง

นอกจากนี้บางแผนยังมีการออกแบบที่อยู่อาศัยด้วย อู่ฮั่นเสนอว่าในอนาคต พื้นที่ก่อสร้างที่อยู่อาศัยต่อหัวต้องไม่น้อยกว่า 45 ตารางเมตร กว่างโจวเสนอว่าภายในปี 2578 จะมีการเพิ่มที่อยู่อาศัยในเมืองมากกว่า 2 ล้านยูนิต และสัดส่วนของที่อยู่อาศัยให้เช่าในการจัดหาที่อยู่อาศัยใหม่จะต้องไม่น้อยกว่า 20% ที่อยู่อาศัยราคาไม่แพงคิดเป็นสัดส่วนมากกว่า 8% ของอุปทานที่อยู่อาศัยใหม่ของเมือง